ေန႔စဥ္ ေတြ႕ေနက် သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြေကာ၊ မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ အေပါင္းအသင္းေတြေကာ ေတြ႕ရင္ ေမးတာက အဆင္ေျပလားတဲ့။ အရင္ကေတာ့ ထမင္းစားၿပီးၿပီလား၊ ေနေကာင္းလားေပါ့။ အခု ေတာ့ တခုတ္တရေမးရတာ အဆင္ေျပလားတဲ့။
ထမင္းစားၿပီးၿပီလား ေမးမိလို့၊ မစားရေသးဘူးျပန္ေျဖရင္ ကိုယ္က ေကၽြးႏုိင္မွာမို႔လား။ မေကၽြးႏုိင္ဘူး။ ဒီေတာ့ မေမးေတာ့ဘူး။ ေနေကာင္းလားေမးခြန္းကလည္း ဒီလုိပဲ။ ေနမေကာင္းတဲ့သူေတြ မ်ားေနၾကၿပီ။ ေမးမိလို႔ ကိုယ္က စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရဦးမယ္။
အဆင္ေျပလားကေတာ့ အဆင္မေျပလည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဆင္မေျပတဲ့ ကမၻာမွာမို႔ အဆင္မ်ားေျပေလမလားဆိုတဲ့ မသိတဲ့စိတ္ကေလးနဲ႔ ေမးၾကည့္ၾကတာပါ။
တျခားတစ္ဖက္က ေတြးၾကည့္ရင္လည္း လူသားေတြပီပီ အေဖာ္ညိႇၾကည့္တာေပါ့။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမ်ား အဆင္မေျပျဖစ္ေနသလားလုိ႔၊ အဆင္ေျပလားေမးၿပီး သူတို႔ မ်က္ႏွာေတြၾကည့္ေတာ့၊ သူတို႔လည္း ကိုယ့္လိုပါပဲဆိုတာ ေတြ႕ရေတာ့ စိတ္သက္သာရၾကတယ္ မဟုတ္လား။
အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ
အဆင္ေျပလားဆိုတာကို ေန႔စဥ္ ေတြ႕ေနက် သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေအးေဆးလား၊ ေအးေဆးဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြနဲ႔ တို႔ထိ ၾကည့္တတ္ၾကတယ္။ အေျခအေန ပုံမွန္ပဲေပါ့။ ေနသာထုိင္သာရွိေနဆဲေပါ့။ ပုံမွန္အတုိင္း အသားက် လုပ္ကိုင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္ေပါ့။ ျပႆနာမရွိဘူး၊ စိတ္ခံစားရမႈ၊ စိတ္ဖိစီးမႈ လိုအပ္တဲ့ပမာဏထက္ ပိုမေနဘူးေပါ့ေလ။
အဆင္ေျပရင္ စိတ္ေက်နပ္မႈေတာ့ ရေနတယ္။ သိပ္ေပ်ာ္ေနတာႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဆင္ေျပတယ္ မေျပဘူးသုံးသပ္တာမွာလည္း ကိုယ့္အေပၚမူတည္ျပန္တယ္။ လူ႔အလို နတ္မလိုက္ႏုိင္ စကားရွိတယ္မဟုတ္လား၊ ကိုယ္က အဆင္ေျပတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ယူဆရင္ အဆင္ေျပေနၿပီး၊ မဟုတ္ေသးဘူး၊ ငါအဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ေတာ့ အဆင္မေျပဘူးေပါ့။
တစ္ခါတေလေတာ့ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ ပီျပင္စြာ ဘ၀မွာ ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့အခါ တာ၀န္ေတြ ယူရတယ္၊ အလုပ္ေတြၿပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕အလုပ္က ခုိင္းလုိ႔လုပ္ရတာ၊ တခ်ဳိ႕က မခုိင္းဘဲ ကိုယ့္အသိစိတ္နဲ႔ ကိုယ္လုပ္တာ။ အဲဒီေတာ့ တာ၀န္အရ လုပ္ရတာပဲ အဆင္ေျပခ်င္မွ ေျပမယ္၊ ေက်နပ္မႈရခ်င္မွ ရမယ္။ ေပ်ာ္ခ်င္မွ ေပ်ာ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ၿပီးေအာင္၊ တာ၀န္ေက်ေအာင္ေတာ့ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာပဲ ျဖစ္တယ္။
ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ဘ၀မွာ လူပီသစြာနဲ႔ ရွင္သန္ေနထုိင္ခ်င္ရင္ လုိအပ္တာေလးေတြကို ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းၫႊန္လို႔ သေဘာထားၿပီး ျမည္းၾကည့္ပါ။ ႀကိဳက္ေတာ့လည္း လက္ခံသုံးစဲြေပါ့။ မႀကိဳက္ေတာ့လည္း ပစ္ပယ္လုိက္ေပါ့။
ဘ၀လမ္းၫႊန္ မုိင္တုိင္ေလးမ်ား
ဘ၀ရဲ႕ ပန္းတုိင္ကို ကိုယ္စီအမ်ဳိးမ်ဳိး ခ်မွတ္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းၾကတဲ့အခါ မုိင္တုိင္ေလးေတြကို တစ္တုိင္ၿပီး တစ္တုိင္ျဖတ္ေက်ာ္ၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕မုိင္တုိင္ေလးေတြက လွတယ္၊ ေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္။ အားသစ္ခြန္သစ္ေတြ ျဖစ္ေစတယ္။
တခ်ဳိ႕မုိင္တုိင္ေတြက်ေတာ့ အခက္အခဲေတြ၊ အတားအဆီးေတြ၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲငိုေႂကးမႈေတြနဲ႔ ျဖတ္ခ့ဲရတယ္။ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ခဲ့ရတယ္။ တခ်ဳိ႕မိုင္တုိင္ေတြမွာ လည္ေနခဲ့တယ္၊ တခ်ဳိ႕မုိင္တုိင္ေတြကုိ ႏွစ္ခါသုံးခါျဖတ္ခဲ့ရတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ မုိင္တုိင္ေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕သမုိင္းေတြပဲ၊ ကိုယ့္ရဲ႕အခ်ိန္ေတြပဲ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အေသြးအသားနဲ႔ စြမ္းအင္ေတြပဲဆိုတာ သိထားရင္ ဘာပဲေတြးေတြး၊ ဘာပဲေျပာဆို၊ ဘာပဲလုပ္ကိုင္
သမုိင္းမွတ္တမ္းေရးေနတာပဲ ဆုိတာကို သတိျပဳၾကရပါမယ္။
ဘ၀ရဲ႕ မုိင္တုိင္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္တဲ့ေနရာမွာ အမွားကင္းကင္း (အမွားနည္းနည္းလို႔ ေျပာရင္
ပိုသင့္ေတာ္မယ္ထင္ပါတယ္)နဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ႏုိင္ေအာင္ ေအာက္ကအခ်က္ေလးေတြကုိ မွတ္သားထား သင့္ပါတယ္။
ဘ၀မွာ ျပန္မရႏုိင္တဲ့အရာ သုံးခု(ျပန္မျပင္ႏုိင္တဲ့အရာေတြပါ) ကေတာ့ အခ်ိန္၊ အခြင့္အေရးနဲ႔ ကိုယ္ေျပာမိတဲ့ စကားေတြပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အခ်ိန္ကို အက်ဳိးရွိစြာသုံးစဲြတတ္ဖို႔လိုတယ္။ အလုပ္ လုပ္တဲ့အခ်ိန္(ေက်ာင္းသားအတြက္ ေက်ာင္းစာဖတ္ခ်ိန္)၊ အားခ်ိန္(နားခ်ိန္)၊ စားခ်ိန္(စြမ္းအင္ျပန္ျဖည့္ တင္းခ်ိန္)စတာေတြကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ လိုတယ္။
အခြင့္အေရးေပၚတယ္ဆိုတာ ႏွစ္ခါမရွိဘူး(အခြင့္အေရးဆိုတာ ႏွစ္ခါမရဘူးဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္)ဒီေတာ့ ေပၚတဲ့အခြင့္အေရးကို မလြတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ဖမ္းႏုိင္ဖို႔ လိုတယ္။ လြတ္သြားတဲ့ အခြင့္အေရးကို ႏွေျမာတမ္းတငိုေႂကးမယ့္အစား အဲဒီရမယ့္ အခြင့္အလမ္းကို မလြတ္တမ္း ဖမ္းဆုပ္ႏုိင္ဖို႔၊ လုိအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို အခ်ိန္အခါကိုက္(ဒါမွမဟုတ္ ေရွးဦးမဆြထဲက) ျဖည့္ဆည္းထားဖို႔လိုတယ္။
အခြင့္အေရးကို အသုံးခ်ႏုိင္ဖို႔၊ အခြင့္အေရးကို အျပည့္အ၀ ခံစားရရွိႏုိင္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္တုိင္မွာ လည္း အေျခခံလုိအပ္ခ်က္ေတြ ျပည့္ထားၿပီး ျဖစ္ရမယ္။
ေျပာမိတဲ့စကား(ကၽြံမိတဲ့စကား)ကေတာ့ ရွင္းရခက္တယ္။ ကိုယ္က အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ (မခံႏုိင္လို႔ ေဒါသေၾကာင့္၊ ရယ္ေစ ေမာေစ အေပ်ာ္အျပက္ဟာသ ျဖစ္ေစဖို႔၊ အမွန္တရား ျမတ္ႏုိးအားႀကီးလို႔ စသျဖင့္)ေျပာထြက္လုိက္တဲ့ စကားဟာ တစ္ဖက္သားအတြက္ တစ္သက္လုံး(ေသတဲ့အထိ၊ တခ်ဳိ႕မ်ား ေနာက္ဘ၀အထိ) ႏွလုံးသားမွာ ဒဏ္ရာရသြားၾကတယ္။ အမွတ္ထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာေတာ့မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ခါစဥ္းစား(အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားတာကေတာ့ ပိုေကာင္းပါတယ္)ၿပီးမွ ေျပာဖို႔လိုတယ္။
စကားတစ္ခြန္းမွားလို႔ မိတ္ေဆြေတြ အခင္အမင္ပ်က္ကုန္တာေတြ၊ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အခြင့္အေရးဆုံး႐ႈံးတာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ စကားတစ္ခြန္းကို အလြန္သတိထားၿပီးေျပာၾကရမယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မမဲ့ေစနဲ႔
ဘ၀ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔ အသက္ရွင္ရတာ ျဖစ္တယ္။ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ကံေကာင္းလာမွာပါ။ ေအာင္ျမင္မွာပါဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေနေနရတာ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို မဖုံးကြယ္ မေဖ်ာက္ပယ္လိုက္သင့္ဘူး။ ဘ၀ရဲ႕ ျငင္းပယ္လုိ႔မရတဲ့ အရာေတြထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ႐ိုးသားမႈနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈတို႔ ပါ၀င္တယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေနတဲ့ လူရဲ႕မ်က္လုံး၊ ႐ုိးသားမႈရွိတဲ့လူရဲ႕ တည္ၿငိမ္မႈနဲ႔ ေအးခ်မ္းေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ ျမင္လည္းျမင္သာတယ္။ ခံစားလို႔လည္းရတာ သိသာပါတယ္။
မိမိဘ၀ရဲ႕ အဖိုးတန္ဆုံးအရာေတြကေတာ့ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ၊ မိမိကိုယ္ကို ေလးစားမႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ(မိတ္ေဆြစစ္ေတြ) ရွိရင္ ဘယ္လုပ္ငန္းမဆို၊ ဘယ္လုပ္ ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈကိုမဆို ေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ အကူအညီရတယ္၊ အႀကံဉာဏ္ရတယ္၊ ၀ိုင္း၀န္းအား ေပးအားေျမႇာက္ျပဳၾကတယ္။ မိမိ ႐ႈံးနိမ့္မႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈတို႔အေပၚ မွ်ေ၀ခံစားႏုိင္တယ္။
တစ္ခုသတိျပဳရမွာက မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရခ်င္ ရွိခ်င္ရင္၊ ကိုယ္တုိင္ကလည္း မိတ္ေဆြေကာင္း(သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း)ျဖစ္ေနဖို႔ လိုတာပဲ။
မိမိကိုယ္ကို မိမိေလးစားတာက အမ်ားက ကိုယ့္ကိုေလးစားတာထက္ ပိုတာသြားတယ္ဆိုတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။ သူမ်ားက ကိုယ့္ကို ေလးစားတယ္၊ အားက်တယ္၊ ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုယ့္ကုိ သိသေလာက္၊ ျမင္သေလာက္ေပၚမွာပဲ ၾကည့္ၿပီး ဆုံးျဖတ္တာ သတ္မွတ္တာ ျဖစ္တယ္။
ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က်ေတာ့ က,ကေန အ, အထိ အကုန္သိေတာ့(ဟုတ္တာေရာ မဟုတ္တာေရာ၊ ညံ့တာေရာ၊ ေတာ္တာေရာေပါ့) ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားတာဟာ ပိုျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
ခ်စ္ျခင္းကေတာ့ ကိုယ့္ရည္းစားကို၊ ကိုယ့္မိန္းမ၊ ေယာက္်ားကို၊ ကိုယ့္မိသားစုကို ခ်စ္ျခင္းေလာက္သာ ဆုိလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတုိင္းကို ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးတာ၊ တန္ဖိုးထားတာ၊ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးတာ၊ ႏုိင္ငံ့အက်ဳိးေဆာင္ရြက္ေပးတာေတြအထိ က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။
ခ်စ္ေသာမ်က္စိျဖင့္ ႐ႈၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့ဆိုတဲ့ ဆုံးမစကားေလးေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ခ်စ္တဲ့မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္ေတာ့ အားလုံးဟာ ခ်စ္စရာခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။
မေသခ်ာမႈေတြရွိတယ္
ဘ၀ရဲ႕ အဆင္ေျပမႈ မေျပမႈမွာ မေသခ်ာမႈေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကိုလည္း သိထားရမယ္။ လူတုိင္းဟာ အၿမဲတမ္း အဆင္ေျပတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိထားရင္၊ အဆင္မေျပတာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိသြားမယ္။
အထက္က ေျပာခဲ့သလို အဆင္မေျပတဲ့လူေတြလုိက္ရွာၿပီး အဆင္မေျပသူမ်ား အဖဲြ႕ဖဲြ႕လို႔ အားရွိသြားတာ ေပ်ာ္သြားတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀မွာ မေသခ်ာမႈေတြ ရွိတတ္လို႔ အဲဒီမေသခ်ာမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳလာရင္ အဆင္မေျပတတ္ဘူးဆိုတာကို သိေစခ်င္လို႔ပါ။
ဘ၀ရဲ႕ မေသခ်ာမႈေတြထဲမွာ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ကံၾကမၼာနဲ႔ အိပ္မက္ဆိုတာေတြ ပါ၀င္ေနရပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ မေသခ်ာတဲ့ အမ်ဳိးပဲ၊ ထင္ရွားေအာင္ေျပာရရင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ဖို႔ လြယ္တယ္၊ ေအာင္ျမင္မႈကို ၾကာရွည္ခံေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖို႔ၾကေတာ့ ခက္သြားၿပီ။
ေတာင္တက္သလိုေပါ့၊ အျမင့္ဆုံးေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ၿပီးသြားရင္ ဆက္တက္ဖုိ႔ ေနရာမရွိေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္တာက ျပန္ဆင္းဖို႔(ျပန္က်ဖို႔)ပဲရွိေတာ့တယ္။ အဲဒီထက္ျမင့္ခ်င္ရင္ ျပန္ဆင္း၊ ဒီ ထက္ျမင့္တဲ့ေနရာကို တက္၊ ဒါကို သေဘာေပါက္ရမယ္။
ေအာင္ျမင္ေအာင္ အားစိုက္ ခြန္စိုက္ႀကိဳးစား။ မအိပ္မေနႀကိဳးစား။ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယတုိက္ဆုိင္တဲ့အခါ ေအာင္ျမင္ၾကတာပဲ၊ အခ်ိန္လည္းကိုက္သြားလို႔ေပါ့။ အႏုပညာရွင္ေတြအတြက္က်ေတာ့ စန္းလည္း မုိက္သြားလို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခ်ိန္ျပန္က်ရတာပဲ၊ က်ဆုံးရတာပဲ။ မတည္ၿငိမ္တဲ့ သေဘာေပါ့။
ေအာင္ျမင္မႈလိုပဲ၊ ကံၾကမၼာလည္း မတည္ၿမဲဘူး။ လူတုိင္းအၾကာႀကီး ကံမေကာင္းပါဘူး။ အၿမဲလည္း ကံမဆုိးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကံေၾကာင့္ေအာင္ျမင္တယ္၊ ခ်မ္းသာတယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆို ပိုၿပီးသတိထားရမယ္၊ မတည္ၿမဲဘူး၊ အၾကာႀကီးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္ရမယ္။
အိပ္မက္ကေတာ့ အထူးေျပာစရာမလုိပါဘူး။ အိပ္တုန္းခဏတစ္ျဖဳတ္ ခံစား(သာယာ၊ ေၾကာက္ရြံ႕၊ စိုးထိတ္၊ ၀မ္း နည္းငိုေႂကြး)ၿပီး အိပ္ရာႏုိးေတာ့ အားလုံးဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး၊ ၿပီးၿပီပဲ။
ေဒါသမထြက္နဲ႔
ေဒါသဟာ အမွားေတြကို ျဖစ္ေစတယ္၊ ေဒါသႀကီးတဲ့လူဟာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွားတတ္တယ္၊ အေျပာအဆိုလဲြတတ္တယ္(မေျပာသင့္တာေတြကို သာမန္အခ်ိန္လို သည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေျပာမိဆိုမိ တတ္တယ္)၊ ေဒါသေၾကာင့္ လူသတ္မိတဲ့အထိ ျပစ္မႈေတြက်ဴးလြန္ၾကတဲ့အေၾကာင္း မႈခင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာ အၿမဲေရးေနတာကို ဖတ္ဖူးၾကလိမ့္မယ္။
ဘ၀ကိုဖ်က္ဆီးတတ္တဲ့ အဓိက အရာသုံးခုကေတာ့ ေဒါသ (ေလာဘ၊ ေမာဟလည္းအတဲြလုိက္ ပါတာေပါ့) မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႔ ေမာက္မာျခင္းေတြပဲ၊ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္တဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ မူးယစ္ေဆး၀ါးဒဏ္ကို မခံႏုိင္ဘူး။ မူးယစ္ေဆး၀ါးေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္တဲ့သူ၊ ျပည့္စုံတဲ့သူ၊ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတာင္ လုံးပါးပါးၿပီး ပ်က္စီးတယ္ဆိုရင္ မျပည့္စုံတဲ့သူ၊ မေအာင္ျမင္တဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ ထည့္ေျပာစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။
ေမာက္မာျခင္း၊ မာနကေတာ့ မရွိတာေကာင္းပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူ၊ ခ်မ္းသာတဲ့သူ၊ ငယ္ရြယ္တဲ့သူေတြဟာ ေမာက္မာတတ္ၾကတယ္။
အဆင္းေၾကာင့္(အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြ) အခ်င္းေၾကာင့္(အမ်ဳိးသားငယ္ေတြ) လူေတြဟာ မာနေတြတက္ၾကတယ္။ ေမာက္မာၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ တစ္ခဏပါပဲ။ သတ္မွတ္အရြယ္ေရာက္ရင္ အလွေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့လာတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးပစ္မယ့္ အရာေတြကို သတိေလးကပ္ၿပီး ေရွာင္ရွားတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
အဆင္ေျပပါေစ
လူေတြအေပၚ ေမတၱာထားပါ၊ လူေတြအဆင္ေျပပါေစလို႔ အာ႐ုံျပဳပါ။ အဆင္ေျပလားလို႔ ကိုယ္ေမးမယ့္သူဟာ အဆင္ေျပေနပါေစလို႔ စိတ္က ေမတၱာထားလုိက္ပါ၊
ေမတၱာထားတယ္ဆိုတာကလည္း ေမတၱာရွိမွ ထားႏုိင္တာပါ။ ေမတၱာထားႏုိင္ဖို႔ အေတြးအႀကံ၊ အေျပာအဆို၊ အလုပ္အကိုင္ေတြမွာ ခ်စ္ျခင္းေတြပါေနရပါမယ္။
တစ္ဖက္သားကို ထိခိုက္ေစလိုျခင္း၊ နစ္နာေစလိုျခင္း၊ နိမ့္က်ေစလိုျခင္း(အဆင္မေျပသူကိုရွာၿပီး အေဖာ္ညိႇျခင္းမဟုတ္တဲ့) မရွိတဲ့စိတ္နဲ႔ အဆင္ေျပလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေမးပါ။
ဘယ္သူမွေတာ့ အခ်ိန္တုိင္း အဆင္ေျပေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေမတၱာဟာ အဆင္ေျပလားရဲ႕ အေျခခံပါ။ ေမတၱာ ထားလိုက္ပါ။ အားလုံးေအးေဆး ပါ။
မႏိုင္လို႔ထားတဲ့ ေမတၱာေတာ့ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ေနာ္၊ တကယ့္ ျပည့္ျပည့္၀၀ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ျခင္းႀကီးနဲ႔ကို ေမတၱာထားလုိက္ပါ။ အဆင္ေျပလား။
